A A
 

 

Rzeczywistość odbieramy za pomocą zmysłów, w przeważającej mierze na poziomie podświadomym. Jesteśmy świadomi tego, że mamy do dyspozycji zmysły smaku, węchu, dotyku, słuchu i wzroku, ale nie każdy wie o tym, że korzystamy też z układów sensorycznych: dotykowego, przedsionkowego i proprioceptywnego. Układ nerwowy człowieka odbiera i przetwarza informacje płynące z dotyku, ruchu i pozycji ciała. Natomiast dotykowy rozpoznaje, czy bodźce są gorące, zimne, gładkie, chropowate. Układ przedsionkowy koordynuje ruch ciała, w tym głowy i oczu. To dzięki niemu bujamy się na huśtawkach, łapiemy równowagę, sprawnie chodzimy po wyboistej drodze. Proprioceptywny układ z kolei przetwarza bodźce dostarczane przez stawy i mięśnie, informując mózg o pozycji ciała. Dzięki niemu możemy wykonywać precyzyjne ruchy kończynami, nie patrząc na nie, sprawnie posługiwać się łyżka czy ołówkiem, siedzieć spokojnie na krześle.

 

Celem integracji sensorycznej jest, mówiąc najogólniej, poprawienie u dziecka umiejętności przepracowania bodźców dochodzących do niego za pośrednictwem narządów zmysłów. Osiągnięcie tej poprawy pociąga za sobą dalsze pozytywne zmiany w innych wymiarach życia dziecka.

 

Metoda integracji sensorycznej jest jedną z najnowszych kompleksowych metod terapeutycznych stosowanych w Polsce w odniesieniu do dzieci z opóźnieniami w rozwoju psychoruchowym i trudnościami w nauce szkolnej.

 

Integracja sensoryczna to jedna z ważniejszych metod we wspomaganiu rozwoju u dzieci z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego. Z powodzeniem można stosować ją w przypadku niepełnosprawności intelektualnej, ruchowej, autyzmu, i innych zaburzeń. Może być także wykorzystana jako forma profilaktyki ewentualnych trudności w uczeniu się oraz stymulacja rozwoju dzieci prawidłowo rozwijających się. Z problemów w zakresie integracji sensorycznej dzieci nie wyrosną. Te problemy będą ,,rosły” razem z nimi. Dlatego tak ważna jest profesjonalna interwencja, która wspiera system nerwowy tak, aby mógł on prawidłowo odbierać, interpretować i organizować napływające informacje zmysłowe, a tym samym poprawić procesy uczenia się.

Terapia w zakresie integracji sensorycznej dostarcza ćwiczeń terapeutycznych, które ułatwiają prowadzenie terapii ukierunkowanej na konkretne dziecko. Dziecko z dysfunkcją integracji sensorycznej jeśli nawet uczestniczy w zabawach, ale nie robi tego w sposób zintegrowany i zorganizowany. Dziecko potrzebuje otocznia, w którym będzie miało pod ręką sprzęt przystosowany do swoich potrzeb. Terapeuta tworzy takie otoczenie, w którym dziecko będzie mogło współdziałać efektywniej. Po zdiagnozowaniu funkcjonowania układu sensorycznego dziecka terapeuta zachęca je i pomaga mu wybrać takie czynności, które dostarczają odpowiedniej liczby bodźców sensorycznych. Terapeuta ostrożnie próbuje odnaleźć równowagę między strukturą, a swobodą w taki sposób, aby prowadziła ona do konstruktywnego odkrywania świata. Podczas prowadzonej terapii zmienia się zachowanie dziecka, jest lepszy kontakt, następuje rozwój mowy, rośnie motywacja i samoocena dziecka, koncentracja, integracja wzrokowo – słuchowo - ruchowa. Funkcjonowanie dziecka poprawia się we wszystkich sferach. Terapia jest metodą terapeutyczną, która wspomaga rozwój dziecka i ułatwia jego funkcjonowanie wśród innych ludzi.



Udostępnij